1991 թվականն ավարտվում էր Սովետական Միության
հոգեվարքի ֆոնին: Կողմերն ակտիվորեն պատրաստվում էին պատերազմի, զենքի ու զինամթերքի
քանակն անընդհատ աճում էր, շաբաթ առ շաբաթ մեծանում էր հրաձգությունների ու բախումների
ուժգնությունը: Իրադարձությունների վրա ազդելու պարետության փորձերն անարդյունավետ
էին ու հանգում էին ավելի շուտ միջադեպերի արձանագրման, քան դրանց կանխմանը:
Մարտունիում կատարված այդպիսի մի դեպքի քննության
համար նոյեմբերի վերջին ադրբեջանցի բարձրաստիճան պաշտոնյաների, ուժային գերատեսչությունների
ղեկավարների, պատգամավորների, լրագրողների և Ռուսաստանի ու Ղազախստանի դիտորդների մի
խումբ Աղդամից ուղղաթիռով թռավ Մարտունի: Բայց ուղղաթիռը նշանակման վայր չհասավ՝ աղետի
ենթարկվելով Կարաքենդ գյուղից մի քանի կիլոմետրի վրա: Աղետի նախաքննության ընթացքում
տարբեր վարկածներ առաջադրվեցին: Մենք մինչ օրս համոզված ենք, որ աղետի պատճառը եղանակային
վատ պայմաններն էին. թանձր մառախուղի պատճառով ուղղաթիռի պոչի պտուտակը դիպել էր ծառին,
մեքենան կորցրել էր կառավարումն ու ընկել: Ադրբեջանական կողմը պնդում էր, որ ուղղաթիռը
խփվել է մեր զինված ջոկատների արձակած հրթիռով: Քննությունը վարող հանձնաժողովն այդպես
էլ վերջնական որոշման չեկավ: Չեմ ուզում վիճել և ապացուցել մեր անմեղությունը, միայն
ասեմ, որ այդ ուղղաթիռում մեր թշնամիների հետ զոհվել էին նաև նրանք, ում բարեկամ էինք
համարում: Եվ միայն երջանիկ պատահականությամբ ուղղաթիռ չէր նստել Լեոնարդ Պետրոսյանը,
որը նույնպես պատրաստվում էր դիտորդների խմբի հետ թռչել Մարտունի:
Այդ փուլում անվտանգության հարցերը կլանում
էին մեր ժամանակի ու եռանդի մեծ մասը: Բայց և այնպես, պետք է ավարտին հասցնեինք ԼՂՀ
պաշտոնական կարգավիճակի ձևակերպման գործընթացը և մեր անկախության անխոցելի իրավական
հիմքեր ստեղծելու նպատակով անեինք առավելագույնը: Դրա համար պահանջվում էր հանրապետության
ստեղծման որոշումն ամրագրել համընդհանուր հանրաքվեով, ապա ընտրել իշխանության ու կառավարման
հանրապետական մարմիններ: Հանրաքվեն տեղի ունեցավ դեկտեմբերի 10-ին՝ բնակչության ապշեցուցիչ
ակտիվության պայմաններում. մասնակցությունը կազմել էր 82 տոկոս՝ Ղարաբաղի ամբողջ հայ
բնակչությունը: Նույնիսկ Ստեփանակերտի ու մյուս բնակավայրերի չդադարող հրետակոծությունը
չէր վախեցրել մարդկանց: Անկախության օգտին քվեարկեց 98 տոկոսը:
Նյութի աղբյուրը՝ Ռոբերտ Քոչարյան- «Կյանք և ազատություն»
Comments
Post a Comment