Եվրոպայի դիվանագիտության պատմության մեջ ուրույն տեղ է գրավում անգլիական բուրժուական հեղափոխության ( 1640-1660թթ. ) , նրա «երկար պառլամենտի» ու պրոտեկտոր Կրոմվելի դիվանագիտությունը: Քանի դեռ անգլիական հեղափոխությունը զբաղված էր իր ներքին գործերով, անմասնակից էր Եվրոպայում տեղի ունեցող իրադարձություններին, իսկ Եվրոպայի միապետները լավ չէին հասկանում Անգլիայում տեղի ունեցող իրադարձությունների նշանակությունը և քիչ էին անհանգստանում դրանցից: Իշխանության գլուխ անցած նոր ազնվականությունն ու բուրժուազիան արտաքին քաղաքական ասպարեզում կանգնած էին Անգլիայի գլխավոր ծովային հակառակորդների և առևտրական մրցակիցների՝ Հոլանդիայի, Իսպանիայի ու Ֆրանսիայի դեմ պայքարելու անհրաժեշտության առաջ: Այդ նպատակին էր կոչված ծառայելու անգլիական բուրժուական հեղափոխության դիվանագիտությունը: Անգլիական պուրիտանական ( մաքրակրոն ) ֆանատիկոսները անողոք պայքարի կոչ էին անում ընդդեմ Հոլանդիայի: «Աստված Հոլանդիան ավանդել է անգլիացիներին: Այնտեղ պետք է մեկնեն արդար մարդիկ, պետք է գնան և գահընկեց անեն բաբելոնական պոռնկուհուն,