Դիվանագետի գրադարան

  Լատինական Ամերիկայի երկրների իրավական համակարգերի ձևավորումը Ամերիկա մայրցամաքի հայտնաբերումից հետո՝ 1494 թվականին, Իսպանիայի և Պորտուգալիայի միջև կնքված Տորդեսիլյան համաձայնագրով որոշվեցին վերջիններիս պատկանող գաղութների սահմանագծերը, մասնավորապես՝ Բրազիլիան անցավ Պորտուգալիայի, իսկ Հարավային Ամերիկայի մնացած մասը, Կենտրոնական Ամերիկան և Կարիբյան ծովածոցը՝ Իսպանիայի տիրապետության տակ։ Վերոհիշյալ տարածաշրջաններում եվրոպական գաղութատիրության հաստատումը նպաստեց ռոմանագերմանական իրավական համակարգի տարածմանը։ 4-19-րդ դարերում ձեռնարկված կոդիֆիկացումները նպաստեցին Լատինական Ամերիկայի երկրներում ֆրանսիական, իսպանական, պորտուգալական օրենսգրքերի տարածմանը։ Լատինաամերիկյան երկրների պատմական զարգացման ընդհանրությունը, սոցիալ-տնտեսական համակարգերի և քաղաքական կառույցների նմանությունը պայմանավորեցին բավականաչափ բարդ իրավական ինստիտուտների ձևավորումը։ Սրանով է պայմանավորված այս երկրների իրավական համակարգերի նմանությունը, որը թույլ է տալիս խոսել լատինաամերիկյան իրավունքի մասին։ Պետք է նշել...

  Դասական հնդուական իրավունքի հասկացությունը Հնդկական ավանդույթը ներառում է մի կողմից՝ “հնդուական իրավունքը” (ավանդական իրավունք), որի աղբյուրները հիմնված են կրոնի վրա, իսկ մյուս կողմից՝ ժամանակակից հնդկական իրավունքը, որն իր բնութագրերով պարտական է անգլիական ընդհանուր իրավունքին։ Սակայն Հնդկաստանում կան նաև բավականին յուրօրինակ կենսաձև ունեցող տարածաշրջաններ, որոնք ընդհանրապես իրավունք չեն կիրառում։ Հնդուական դասական իրավունքի հիմնական առանձնահատկությունը կրոնի հետ սերտ միահյուսումն է։ Հնդուական իրավունքը հարաբերական ինքնուրույնություն չունի և ըստ էության, հինդուիզմի՝ այդ յուրատեսակ ֆենոմենի և ընդհանուր պատկերացմամբ, սինկրետիկ ավանդական համակարգի անբաժանելի մասն է, որի կազմում, իրավունքից բացի, ներառված են նաև տարբեր կրոնական հավատքներ ու ծիսակատարություններ, բարոյական, փիլիսոփայական և այլ գաղափարական արժեքներ, որոնք ենթադրում են որոշակի ապրելակերպ, հասարակական կարգ, սոցիալական կազմակերպում և կառուցվածք։ Հնդուական դասական իրավունքի համակարգն աշխարհում ամենահներից մեկն է։ Հնդ...