1998-2008 թվականների հայոց ցեղասպանության հարցը ՀՀ արտաքին քաղաքականության գերակայություն Նոր մոտեցումներ ու նոր ձեռագիր ՀՀ նախագահի պաշտոնում Ռոբերտ Քոչարյանի ընտրվելուց կարճ ժամանակ առաջ ստորագրվեց «ՀՀ և ՌԴ միջև բարեկամության, համագործակցության և փոխադարձ օգնության մասին» հայ-ռուսական պայմանագիրը, որով անվտանգության երաշխիքների հարցը բարձրացվում էր էապես ավելի բարձր մակարդակի: Ստեղծվել էր հնարավորություն Թուրքիայի նկատմամբ ավելի անկաշկանդ, ավելի վստահ քաղաքականություն իրականացնելու: Հաշվի առնելով այս ամենը՝ ինչպե՞ս փոխվեցին Թուրքիայի նկատմամբ ՀՀ իշխանությունների մոտեցումները, ի՞նչ դեր էր զբաղեցնում Թուրքիան նոր իշխանությունների «կոմպլեմենտարիզմի» քաղաքականության ներքո: ՀՀ երկրորդ նախագահի պաշտոնավարման մեկնարկային փուլում, 1997 թվականի պայմանագրից զատ, առկա էին նաև այլ որոշիչ գործոններ, որոնց շարքում պետք է դիտարկել «փորձել ենք ամեն ինչ, բայց արդյունք չի եղել» մոտեցումը՝ դրանից բխող հարցերով: Օրինակ՝ «արդյունք չի եղել, ու մենք նույն նոմինալ կետում ենք» կամ «արդյունք չի եղ...
Նորանկախ Հայաստանն ու Թուրքիայի հետ հարաբերությունների ձևավորման օրակարգը ՀՀ առաջին շփումները Թուրքիայի Հանրապետության հետ. դրական ազդակներից մինչև հարկադրանքի քաղաքականություն 1991 թվականի դեկտեմբերի 24-ին Թուրքիայի Հանրապետությունը պաշտոնապես ճանաչեց Հայաստանի Հանրապետության անկախությունը: Սրան չհաջորդեց դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումը, բայց 2 երկրների միջև տևական շրջան բավական ակտիվ շփումներ կային, նկատելի էին որոշակի դրական ազդակներ: Ինչո՞վ էր պայմանավորված առկա դրական ֆոնը, և որքանո՞վ էր անձերի գործոնն էական, վճռորոշ այդ հարցում: Կան հարցեր, որոնք հասկանալու համար անհրաժեշտ է որոշ փակագծեր բացել: Պատկերացնենք նորանկախ Հայաստանն իր առջև ծառացած բոլոր դժվարություններով, ու փորձենք հասկանալ, թե ի՞նչն էր այդ շրջանում Հայաստանի համար կարևոր: Կարևոր էր, օրինակ, արցախյան հիմնախնդրի շրջանակներում և Արցախին առնչվող հարցերում մեր դեմ երրորդ ուժի ներգրավվածությունը չեզոքացնելը: Հետևաբար, անհրաժեշտ էր դրական ազդակներ տալ, որոնք Հայաստանի համար կարևոր այս գիծը պոտենցիալ...