Skip to main content

ԱՄՆ հարաբերությունները Ուկրաինայի հետ

 

Միացյալ Նահանգների և Ուկրաինայի հարաբերությունները ռուս-ուկրաինական պատերազմից հետո ավելի ջերմացան և արևմտյան երկրները սկսեցին Ուկրաինային օժանդակել ռազմական և ֆինանսական միջոցներով։ Ուկրաինային աջակցելու առումով Միացյալ Նահանգները առաջինն էր, հաջորդը Միացյալ Թագավորությունը և Լեհաստանն էին, որոնք մշտապես ունեցել են հակառուսական տրամադրություններ և Ռուսաստանի դեմ պատերազմում Ուկրաինային աջակցելը համարում են բարոյական և աշխարհաքաղաքական պարտք։

ԽՍՀՄ փլուզումից հետո, երբ 1991 թվականին Ուկրաինան հռչակեց անկախություն, Ռուսաստանը մշտապես կիրառելով իր զինանոցում գտնվող միջոցները, փորձում էր Ուկրաինային կախման մեջ պահել։

2010 թվականին Ուկրաինայի նախագահ Վիկտոր Յանուկովիչը ստիպված էր ռուսական ճնշումների ներքո գնալ զիջումների՝ համաձայնելով Սևաստոպոլում գտնվող ռուսական ռազմածովային բազայի ժամկետը 25 տարով երկարաձգելուն։ Տարիներ անց Ռուսաստանը անեքսիայի ենթարկեց Ղրիմը և ռուս-ուկրաինական հարաբերությունները վերջնականապես սրվեցին, հետագայում կոնֆլիկտը ընդարձակվեց, երբ Ուկրաինայի արևելյան շրջաններում, հատկապես Դոնբասում գլուխ բարձրացրին ռուսախոս սեպարատիստները։

Այս իրավիճակում Ուկրաինան Միացյալ Նահանգների և մնացյալ արևմտյան պետությունների հետ հարաբերությունների խորացումից և նրանց աջակցությանը ապավինելուց զատ այլընտրանք չուներ։

Ռուս-ուկրաինական հարաբերությունների սրացումից և խիստ թշնամական դառնալուց հետո, ըստ էության, Ուկրաինան վերածվեց արևմտյան և ռուսական հակասությունների թատերաբեմի սառը պատերազմի ավարտից և ռուս-ամերիկյան հարաբերությունների որոշակի ջերմացումից հետո, երբ Արևելյան Եվրոպան ազատվել էր օտար լծից և այլևս սովետական ազդեցության գոտում չէր։ Միացյալ Նահանգների արտաքին քաղաքականության նպատակներից էր Արևելյան Եվրոպան հնարավորինս ռուսական էքսպանսիայից զերծ պահել։

2019 թվականին Ուկրաինայի նախագահի պաշտոնում Վոլոդիմիր Զելենսկու ընտրվելը իհարկե, չափազանց ռիսկային էր Ուկրաինայի նման խնդրահարույց երկրի համար, որտեղ կոռուպցիան աննախադեպ ծավալների էր հասնում և ուներ լրջագույն խնդիրներ իր ամենահզոր հարևանի՝ աշխարհի հզորագույն բանակներից մեկի հետ։

Ռուս-ուկրաինական հարաբերությունների սրման գագաթնակետ հանդիսացավ 2022 թվականի փետրվարը, երբ իրավիճակը կառավարելիությունից դուրս եկավ՝ ի հակադրություն բազմաթիվ հակառակը պնդող վերլուծաբանների կանխատեսումների։ Ուկրաինայի ուլտրանացիոնալիստ շրջանակների ճնշմամբ և Վոլոդիմիր Զելենսկու անկամայնության պատճառով չհաջողվեց խուսափել արյունալի պատերազմից։

Նյութի աղբյուրը՝ Արի Անդրանիկյան- «Ամերիկյան ապրելաոճը երկընտրանքի առաջ»

Comments

Popular posts from this blog

Պետության և իրավունքի տեսություն

  Պետության և իրավունքի տեսության հասկացությունը, առարկան և մեթոդաբանությունը Պետության և իրավունքի տեսությունը հանդիսանում է առաջնային, կարևորագույն իրավաբանական գիտություն: Գիտությունը հանդիսանում է ինտելեկտուալ գործունեություն: Պետության և իրավունքի տեսությունը ուսումնասիրում է հասրակական կյանքի պետաիրավական ոլորտը: 1.Պետության և իրավունքի տեսությունը հանդիսանում է համատեսական գիտություն, որովհետև ունի ուսումնասիրության լայն ընդարձակ ոլորտ՝ հասարակական կյանքի պետաիրավական ոլորտն ամբողջությամբ: 2.Պետության և իրավունքի տեսությունը հանդիսանում է փիլիսոփայական գիտություն, որովհետև ուսումնասիրում է պետության և իրավունքի, պետաիրավակաբ այլ երևույթների խորքային բնույթը: Պետության և իրավունքի տեսությունը հանդիսանում է նաև փիլիսոփայական գիտություն, որովհետև ուսումնասիրում է պետությունը և իրավունքը որպես համընդհանուր ունիվերսալ երևույթներ: 3.Պետության և իրավունքի տեսությունը հանդիսանում է ֆունդամենտալ գիտություն, որովհետև մշակում է պետաիրավական ոլորտի առաջնային ընդհանուր և կարևորագ...

Բազմակողմ դիվանագիտություն

  Բազմակողմ «դիվանագիտություն» հասկացությունը: Պատմական ակնարկ և կայացման հիմնական փուլերը: Բազմակողմ դիվանագիտության դերակատարության բարձրացումը 20-րդ դարի երկրորդ կեսին Բազմակողմ դիվանագիտությունը երկուսից ավել կողմերի միջև վարվող բանակցություններն են, մի քանի դերակատարների մասնակցությամբ միջազգային համաժողովները, միջազգային կազմակերպությունների շրջանակներում իրականացվող դիվանագիտական աշխատանքը: Դասական բազմակողմ դիվանագիտության առաջին օրինակ է համարվում 1814-1815թթ. Վիեննայի կոնգրեսը, սակայն բազմակողմ դիվանագիտության սաղմեր կարելի է հանդիպել նաև Հին Հունաստանի քաղաք-պետությունների կողմից վարվող դիվանագիտության մեջ, ինչու չէ, նաև միջին դարերում կնքվող դաշինքներն ու պայմանագրերը նույնպես կարելի է դասել բազմակողմ դիվանագիտության նախատիպերի շարքին, օրինակ՝ 1648թ. Վեստֆալյան պայմանագիրը: Առաջին դասական միջազգային կազմակերպություններն են՝ Հռենոսով նավարկության կենտրոնական հանձնաժողովը՝ մշտական քարտուղարությամբ, որը ստեղծվել էր Վիեննայի կոնգրեսի որոշմամբ և առաջին հանդիպումն անցկա...

Միջազգային գործընթացների վերլուծությունը ազգային անվտանգության համատեքստում

ՀՀ արտաքին քաղաքականության սկզբունքներն ու գերակայությունները https://www.mfa.am/hy/speeches/2019/08/27/fm_opening_remarks/9782 ՀՀ ազգային անվտանգության ռազմավարություն https://www.gov.am/am/National-Security-Strategy/ https://www.un.org/disarmament/wmd/nuclear/npt/text/ https://www.un.org/ru/documents/decl_conv/conventions/npt.shtml https://www.undocs.org/S/RES/2231(2015) https://undocs.org/ru/S/RES/2231(2015) https://www.worldbank.org/en/news/press-release/2019/11/06/world-bank-lebanon-is-in-the-midst-of-economic-financial-and-social-hardship-situation-could-get-worse https://www.transparency.org/en/countries/lebanon https://www.forbes.com/profile/saad-hariri/?sh=45cebbdb65b5 Դասախոսություն 1. Միջազգային գործընթացների հասկացությունը և սուբյեկտները Միջազգային գործընթացները հավաքական հասկացություն է: Այն իրենից ներկայացնում է միջազգային հարաբերությունների հիմնական դերակատարների՝ պետությունների, միջպետական և ոչ պետական տարբեր կազմակերպությունների, տարատեսակ կառույցների, միավորումների, հ...