Միացյալ
Նահանգների և Ուկրաինայի հարաբերությունները ռուս-ուկրաինական պատերազմից հետո ավելի
ջերմացան և արևմտյան երկրները սկսեցին Ուկրաինային օժանդակել ռազմական և ֆինանսական
միջոցներով։ Ուկրաինային աջակցելու առումով Միացյալ Նահանգները առաջինն էր, հաջորդը
Միացյալ Թագավորությունը և Լեհաստանն էին, որոնք մշտապես ունեցել են հակառուսական տրամադրություններ
և Ռուսաստանի դեմ պատերազմում Ուկրաինային աջակցելը համարում են բարոյական և աշխարհաքաղաքական
պարտք։
ԽՍՀՄ փլուզումից
հետո, երբ 1991 թվականին Ուկրաինան հռչակեց անկախություն, Ռուսաստանը մշտապես կիրառելով
իր զինանոցում գտնվող միջոցները, փորձում էր Ուկրաինային կախման մեջ պահել։
2010 թվականին
Ուկրաինայի նախագահ Վիկտոր Յանուկովիչը ստիպված էր ռուսական ճնշումների ներքո գնալ
զիջումների՝ համաձայնելով Սևաստոպոլում գտնվող ռուսական ռազմածովային բազայի ժամկետը
25 տարով երկարաձգելուն։ Տարիներ անց Ռուսաստանը անեքսիայի ենթարկեց Ղրիմը և ռուս-ուկրաինական
հարաբերությունները վերջնականապես սրվեցին, հետագայում կոնֆլիկտը ընդարձակվեց, երբ
Ուկրաինայի արևելյան շրջաններում, հատկապես Դոնբասում գլուխ բարձրացրին ռուսախոս սեպարատիստները։
Այս իրավիճակում
Ուկրաինան Միացյալ Նահանգների և մնացյալ արևմտյան պետությունների հետ հարաբերությունների
խորացումից և նրանց աջակցությանը ապավինելուց զատ այլընտրանք չուներ։
Ռուս-ուկրաինական
հարաբերությունների սրացումից և խիստ թշնամական դառնալուց հետո, ըստ էության, Ուկրաինան
վերածվեց արևմտյան և ռուսական հակասությունների թատերաբեմի սառը պատերազմի ավարտից
և ռուս-ամերիկյան հարաբերությունների որոշակի ջերմացումից հետո, երբ Արևելյան Եվրոպան
ազատվել էր օտար լծից և այլևս սովետական ազդեցության գոտում չէր։ Միացյալ Նահանգների
արտաքին քաղաքականության նպատակներից էր Արևելյան Եվրոպան հնարավորինս ռուսական էքսպանսիայից
զերծ պահել։
2019 թվականին
Ուկրաինայի նախագահի պաշտոնում Վոլոդիմիր Զելենսկու ընտրվելը իհարկե, չափազանց ռիսկային
էր Ուկրաինայի նման խնդրահարույց երկրի համար, որտեղ կոռուպցիան աննախադեպ ծավալների
էր հասնում և ուներ լրջագույն խնդիրներ իր ամենահզոր հարևանի՝ աշխարհի հզորագույն բանակներից
մեկի հետ։
Ռուս-ուկրաինական
հարաբերությունների սրման գագաթնակետ հանդիսացավ 2022 թվականի փետրվարը, երբ իրավիճակը
կառավարելիությունից դուրս եկավ՝ ի հակադրություն բազմաթիվ հակառակը պնդող վերլուծաբանների
կանխատեսումների։ Ուկրաինայի ուլտրանացիոնալիստ շրջանակների ճնշմամբ և Վոլոդիմիր Զելենսկու
անկամայնության պատճառով չհաջողվեց խուսափել արյունալի պատերազմից։
Նյութի աղբյուրը՝ Արի Անդրանիկյան- «Ամերիկյան ապրելաոճը երկընտրանքի առաջ»
Comments
Post a Comment